Vertrek
Een beetje fris is het nog wel als ik Suzi uit de schuur haal.
Ik besluit mijn clubjack maar lekker over het leer te dragen, in ieder geval voor het eerste deel van de dag.
Geen overbodige luxe merk ik later wel. Op weg naar het Zeeuwse.
Even door Geertruidenberg om D’n Arie op te pikken. Die staat ook al klaar om te vertrekken.
Samen rijden we richting de Wouwse Tol om de rest van de deelnemers te ontmoeten en voor de koffie’.
Het tempo zit er lekker in, als ik bij Roosendaal al een bekende op de vluchtstrook zie staan.
Even denk ik, ik ga even kijken of ik kan helpen maar dan zie ik een gele helm en jas.
Toch maar niet, we zien je zo wel Piet.
Inderdaad, weer iemand die Piet zijn leeftijd wilde controleren.
Even later komt ook Piet naar de Wouwse Tol en inderdaad, hij is echt zo oud als op zijn rijbewijs staat.
Aan de koffie zien we dan ook de andere mannen, we hebben er zin in, en niet alleen in de koffie.
Als een ieder is voorzien van brandstof en koffie gaat het in een mooi treintje verder naar het Zeeuwse.
Warm welkom
In Zuiddorpe worden we volgens goede traditie weer hartelijk ontvangen.
Mooi om te zien, dat Pa de Vaan ( nog steeds motorrijder) ook nog even langs komt om het zooitje uit te zwaaien.
Tijdens de koffie met lekkere versnaperingen warmt het al lekker op, de mist maakt ruimte voor de zon.
Tijd om te vertrekken.
We rijden in twee groepen, Gertjan voorop, de tweede groep onder leiding van Johan.
Rudi volgt in de achterhoede om de verloren schapen weer bij de kudde te brengen.
Na het verplichte rondje om Zuiddorpe om de familie uit te zwaaien worden we getrakteerd op een
mooie afwisselende route, kleine weggetjes binnendoor met af en toe een verbindingsroute.
Regelmatig wordt de naam Stokerrit eer gedaan. Top Gertjan.
Ik zie plaatsnamen voorbij komen waar ik nog nooit van gehoord heb, Scherpbier, Retranchement, Nummer één
en meer vreemde namen.
Het is prachtig weer, een lekkere nazomerse dag, echt terras weer.
Rond het middaguur strijken we dan ook neer op een heel gezellig terras om te lunchen,
even denken sommige dat ze de lunch zelf nog moeten vangen, zou kunnen want de kippen lopen over het terras.
Wat een mooi plekje om te lunchen.
Met een goed gevulde maag kunnen we weer op pad.
Gelukkig heeft de lunch geen invloed op de rest van de route, we gaan weer in een lekker tempo verder.
Wat een leuke weggetjes, en als je al drempels tegenkomt zijn het ook nog de betere.
Gertjan laat nog een stukje van de kust zien en stuurt vervolgens aan op Breskens.
Daar gaan we nog even aan de koffie om vervolgens weer op huis aan te gaan.
We kunnen weer voldaan terug kijken op een geslaagde StokeRRit.
geschreven door
JohnyRR